Teneryfa dla spragnionych słońca

CZAS KIEDY DUŻO MYŚLAŁAM O SŁOŃCU JEST JUŻ ZA MNĄ,WSPOMINAM GO JEDNAK Z PEWNĄ NOSTALGIĄ,JAK ZRESZTĄ WSZYSTKO CO BYŁO ZACNE W MOJEJ DRUGIEJ OJCZYŹNIE.

PONIŻEJ ZAMIESZCZAM ZAPISKI Z NASZEGO WYJAZDU NA JEDNĄ Z WYSP KANARYJSKICH ...TENERYFĘ

ps.polecam każdemu

Życie na zielonej, zalanej deszczem wyspie, co najmniej kilka razy do roku daje do myślenia, gdzie i w jaki sposób spędzi się kolejne wakacje.

Pytanie- gdzie wybierasz się na najbliższy urlop? Odpowiedź  moich kolegów zazwyczaj jedna-KANARY.

Teneryfa z lotu ptaka

Teneryfa zawsze kojarzyła mi się ze spragnionymi słońca, białymi jak mąka anglojęzycznymi pół przystojniakami. To nie moja bajka, powtarzałam , nigdy nie pojadę na Teneryfę.

Aż do czasu. Zbliżało się Boże Narodzenie i nadal nie mogłam się zdecydować gdzie spędzić ten niezwykły czas.

 Czy gdzieś pośrodku zielonych pastwisk uroczej szkockiej przestrzeni , w typowo świątecznej atmosferze ,a może jednak  pójść tropem tych bladych kolegów, sprawdzić co ich tak naprawdę ciągnie na rozsiane na Oceanie Atlantyckim wyspy?..Cóż, tym razem wygrały względy stricte przyziemne czyli cena biletu plus nocleg. Jedziemy na  Kanary.

Dekoracja świateczna w Los Christianos

I chwała BOGU, chwała twórcy, który stworzył coś tak wspaniałego.

Góry wysokie ( Pico de Teide ma 3718 m n.p.m), niesamowite doliny z jedną z najpiękniejszych osad górskich na świecie( Masca) , urocze miasteczka ( La Orotava, Candelaria, Garachico) i oczywiście cudowne choć w przewadze siwe plaże.

Teneryfa to największy twór na Wyspach Kanaryjskich. Największy i chyba najpiękniejszy.

Tajemniczą atmosferę można poczuć w sercu wyspy udając się do Parku Narodowego Las Canadas i obszaru masywu-wulkanu Pico de Teide ( najwyższej góry Hiszpanii).

P.N Las Canadas

Dotarłam tam z wycieczką japońskich turystów, chodz bardzo się broniłam przed tego typu wypadem.Nie miałam jednak wyjścia. Znalezienie samochodu na ostatnia chwilę w okresie Świąt Bożego Narodzenia graniczy z cudem. I chodz  auto mieliśmy ( uroczy Irlandczycy prowadzący Holiday Home w Golf del Sur uruchomili kontakty) to oznajmione nam było drop off  w wigilijny poranek.

I tak ostatnie trzy dni naszego pobytu zostaliśmy zdani na łaskę autobusów miejskich albo w najgorszym wypadku wycieczek zorganizowanych.

Autobusami przemieszczaliśmy się  z naszego domku w Golf del Sur do pobliskich miejscowości np Playa de America lub Los Christionos, niestety  żeby dostać się pod wulkan musiałam skorzystać z wykupionej, na szczęście niezbyt drogiej wycieczki (20 euro).

Autobus był pełen uśmiechniętych japońskich turystów.Wyruszyliśmy przed świtem, więc po drodze było nam dane podziwianie pięknego wschodu słońca. Gdy Słońce wyłaniało się wprost z Oceanu Atlantyckiego nagle cały autobus wzruszony tym faktem zawył z zachwytu, a potem równiutko obstrykał to biedne zjawisko mini aparatami wbudowanymi w telefony komórkowe. Mnie się nie udało, wyciągnięcie mojej lustrzanki i włączenie jej zajmuje mi nieco więcej czasu :))

I tak zachwytów po drodze nie było końca, po czasie przestały jednak robić na mnie wrażenie, zwłaszcza, że spędziliśmy razem nieco ponad pół dnia. Dotarliśmy do Las Canadas.

Wokół Teide rozciągają się rozległe tereny pełne wulkanicznych formacji, duże wrażenie robią pola zastygłej lawy mijane po drodze, są nienaruszone, jak zresztą cały Park Narodowy objęty jest ścisła ochroną.

P.N Las Canadas

Las Canadas

Widok z kolejki na Pico de Teide

Na terenie parku wyznaczone są ścieżki wśród owych formacji, po niektórych  z nich można się wspinać. Na sam wulkan można dostać się kolejką linową ( wagoniki zatrzymują się 200 metrów poniżej wierzchołka). Koszt takiego wyjazdu to 25 euro i jakaś godzina stania w kolejce do wejścia. Mimo tego naprawdę warto!! 

Kiedy na wybrzeżu reszta mojej rodziny pozostała w około 25  stopniowym przyjemnym klimacie kapiąc się w basenie, ja stanęłam na ośnieżonym prawie szczycie wulkanu ( żeby dostać się dosłownie na sam szczyt trzeba uzyskać specjalne pozwolenie i użyć już sił własnych nóg) Pico de Teide i podziwiałam widoki  w temperaturze 1 stopnia Celsjusza.

Pico de Teide

Na szczycie Pico De Teide

W drodze powrotnej do lata w środku zimy (wybrzeże Teneryfy południowej w grudniu i styczniu to około 22 stopni C ) zaliczyłam prawie wszystkie 5 gwiazdkowe hotele w okolicy naszego skromnego domku, rozwożąc po kolei skośnookich uczestników mojej wigilijnej wycieczki. SAYONARA wszystkim.!!

Właściciele domków, które wynajmowaliśmy pochodzili z Irlandii ( którą zresztą sama zamieszkiwałam przez ostatnie dziesięć lat).

Opalone twarze, kiedyś blado-różowe z morzem piegów na nosie,sportowy styl bycia,nieschodzący uśmiech z twarzy,to tylko kilka z cech ludzi imigrantów, którzy postanowili zostawić za sobą urocze pastwiska baranów i dołączyć do happy island.

plaża w Playa de America

Irish pubs w sąsiedztwie z angielskimi shopami to  norma ( w innych okolicznościach przyrody, niezbyt zaprzyjaźnione narody), apartamenty wykupione przez szkockich czy walijskich nowobogackich jeszcze za czasów kryzysu finansowego i jeden z największych odsetek rosyjskich turystów na zachód od Egiptu. Prym jednak wiodą moi wycieczkowi znajomi-Japończyków, wśród odwiedzających Wyspy Kanaryjskie jest najwięcej.

Teneryfę po prostu trzeba odwiedzić!! Nieważne czy wykupi się wczasy w jakimś ogromnym kurorcie z widokiem na ocean czy postanowi się samemu poszukać czegoś na własną rękę. Zawsze można się wyrwać z hotelu pożyczając samochód w usłudze rent-a -car , zazwyczaj ceny niewysokie od 15-20 euro za dobę, w okresie świąt 100 procent ceny lub wykupując jedną z wycieczek z przewodnikiem. Programy są bardzo urozmaicone. Można popłynąć na pobliską Gomere za 60 EURO-obiad wliczony w cenę lub oglądać drogę mleczną na szczycie  Teide w środku nocy za sumę 55 euro razem z kolacją. Wszystko zależy od dobrych chęci. My objechaliśmy wyspę w ciągu 3 dni ale dla osób, które boja się górskich serpentyn i nie chcących zapuszczać się w góry wystarczą nawet 2 dni.

Oczywiście warto wjechać w sam środek tych krętych dróg, bo w samym centrum czeka nas MASCA -teneryfskie Machu Picchu-perełka, zwłaszcza o zachodzie słońca.

Droga z Masca do Garachico

Masca

MASCA

Niedaleko znajduje się Garachico-przytulne, urocze miasteczko-port, niegdyś częściowo zalane przez lawę płynącą z pobliskiego wulkanu Trevejo.W Garachico można zajrzeć do kościoła św.Anny, które na tyłach posiada niewielkie muzeum z szatami liturgicznymi i wieloma cennymi reliktami świętych,można też posiedzieć na niewielkim rynku i chłonąć atmosferę wyciszonego miasteczka, z którego to pochodziła rodzina Simona Bolivara - wenezuelskiego wojownika o wolność i prezydenta.

Fale uderzające o brzeg w Garachico

Nazajutrz odwiedziliśmy cudowne miejsce, jedna z najstarszych miejscowości na wyspie, położoną na północy, niedaleko Puerto de la Cruz. To miejsce to LA OROTAVA. Miasto znane głównie z balkonów, pięknie przyozdobionych, jeszcze piękniej wyrzeźbionych w miękkim drewnie, głównie zawieszonych nad patio od wewnętrznej strony domów ale można znaleźć  również te, skierowane na ulice. Casa de Balcones to czołowa atrakcja miasta ale warte zobaczenia i delektowania się są także skwerki, mini uliczki, kawiarenki z mocnym espresso lub świeżo wyciskanym sokiem.

Balkony od strony ulicy-La Orotava

Balkonowe dziedzińce w La Orotava

Stamtąd blisko do Puerto de la Cruz, zapomnianego kurortu północnej części Teneryfy lub Loro Parku ( coś fajnego dla rodzin z dziećmi, podobno największa kolekcja papug w Europie) ale i w góry, prosto do plantacji bananów.

Najwieksza kolekcja papug w Loro Park

Loro Park

Nasz nowy przyjaciel poznany w Loro Parku

Teneryfa jest jednym z największych producentów bananów na świecie, niestety cała jej ilość zostaje na wyspach albo eksportowana jest do kontynentalnej Hiszpanii. Smak ich jest doskonały całkowicie nam nie znany.To co sprzedawane jest w polskich marketach to twór amerykańsko-południowy.

Jeżeli ma się trochę więcej czasu warto odwiedzić CANDELARIE -miasto  położone nad samym oceanem z bazyliką Matki Bożej z Candelarii ze słynną czarną madonną i posągami  9 Guanczów strzegących okolice.

Candelaria

Candelaria

Mnie podobał się widok na Los Gigantes, po przeciwnej stronie wyspy, wprawdzie nie delektowałam się nim zbyt długo ale  warto  było zobaczyć te gigantyczne klify, chociażby z drogi gdzie znajduje się punkt widokowy.

Klify Los Gigantes

Tęsknie za tą wyspą za każdym razem , kiedy oglądam zdjęcia z tamtych wyjątkowych Świąt Bożego Narodzenia, świąt ciepłych, z mnóstwem turystów na plaży, choinkami zawieszonymi nad frontami hotelów.

kawiarnia w P.N Las Canadas

I choć nie czuć było atmosfery typowo świątecznej, takiej jaką można poczuć  spędzając ten czas w kraju zasypanym śniegiem , to czas spędzony na środku Oceanu Atlantyckiego był zupełnie wyjątkowy.

Siam Park

Port w Los Cristianos